Ölkəmizdə kişi həndbolu həm sovet dövründə, həm də müstəqillik illərində həmişə qadın həndbolunun kölgəsində qalıb. Bəs bunu səbəbi nədir və gəncləri kişi həndboluna necə cəlb etmək olar?
Bu və digər sualları İdman.Biz-ə Azərbaycanın kişi həndbolu üzrə milli komandasının baş məşqçisi Vidadi Əliyev cavablandırıb.
- Niyə kişi həndbolu bizdə həmişə qadınlardan zəif olub? Hələ populyarlığını demirəm…
- Başlayaq ondan ki, hazırda kişi həndbolu qadınlardan daha yaxşı inkişaf edir. Məsələ ondadır ki, regionlarda həndbolu inkişaf etdirmək lazımdır. Mən bu işə 2018–2019-cu illərdə, pandemiyadan əvvəl Mingəçevirdə başlamışdım. 14–16 yaşlı uşaqlar yığdım, onları məşq etdirdim, Bakıya gətirdim. İndi onların yaşı 21–23 arasındadır və müxtəlif klublarımızda uğurla çıxış edirlər. Hazırda eyni işi ölkənin cənub bölgələrində görürəm, çünki həmin region üzrə federasiyanın koordinatoruyam. Şəxsi olaraq Masallı, Lənkəran, Astara, Lerik, Yardımlı məktəblərinə gedirəm. Harada boylu-buxunlu, idmançı görkəmində olan uşaqlar görürəmsə, dərhal onlara həndbol təklif edirəm. Hazırda Lənkərandayam.
- Regionlarda həndbolu inkişaf etdirmək yaxşıdır. Bəs Bakıda bu idman növünə maraq göstərənlər yoxdurmu?
- Haradan olsun ki, şəhər üzrə cəmi iki idman məktəbi var?! Əvvəllər on idi! İndi yalnız “Nəsimi” və “Təhsil” qalıb. Onlar da təkcə həndbol yox, bir çox başqa idman növləri üzrə idmançılar yetişdirirlər. Özünüz də qeyd etdiniz ki, kişi həndbolu gənclər arasında ən populyar idman növü deyil. Ona görə də idmançıları təkcə Bakıda yox, regionlarda da axtarmaq lazımdır.
- Qızlarda da xüsusi şərait yoxdur. Amma qadın həndbolu sovet dövründən bu yana daha populyardır və nəticələri də daha yaxşıdır. Bu nə ilə bağlıdır?
- Düşünürəm ki, sovet dövründən qadın həndboluna münasibət fərqli olub. Ona daha müsbət yanaşılırdı. Federasiya rəhbərliyi də həm sovet vaxtı, həm də post-sovet dövründə qadın həndboluna daha çox simpatiya bəsləyirdi. Yalnız son illərdə bu yanaşma dəyişib. Tam məsuliyyətlə deyə bilərəm ki, indiki federasiya rəhbərliyi həm qadın, həm də kişi həndboluna eyni diqqətlə yanaşır.
- Eyni diqqət deyəndə nəyi nəzərdə tutursunuz? Hər iki tərəfdə də yalnız legionerlərə arxalanılır?
- Dediyim kimi, kişi həndbolunda biz yerli, öz yetişdirdiyimiz kadrlara güvənirik. Elə buna görə də regionlarda həndbolu inkişaf etdiririk. Bir legionerin müqaviləsinə xərclənən pula regionda bütöv bir komandanı saxlamaq olar. Üstəlik, legioner pulunu qazanıb gedir. Bizim həndbolçu isə xaricə getsə belə, sonda geri qayıdacaq və artıq məşqçi kimi öz ölkəsində sevdiyi idman növünü inkişaf etdirəcək.
- Yeri gəlmişkən, məşqçilərlə vəziyyət necədir? Onlar da çatışmır?
- Bəli, kişi həndbolunda məşqçilər azdır. Amma 30 yaşını keçmiş, məşqçilik işinin öhdəsindən layiqincə gələ biləcək bir qrup həndbolçumuz var. Mən öz kadrlarımızın yetişdirilməsinin tərəfdarıyam - həm oyunçular, həm də məşqçilər arasında. Elə buna görə də özüm də yaşlı vaxtımda yenidən həndbola qayıtmışam.
- Siz hələ də ölkə həndbolunun inkişafına çox fayda verə bilərsiniz…
- Elə mən də ona çalışıram. Sadəcə vaxt lazımdır. Gələn il 70 yaşım olacaq. Əgər qismət olsa, üç ildən sonra məndən nəticə soruşun. Biz indi yığmamızın və ümumilikdə həndbolumuzun gələcəyi üçün çalışırıq. Amma müsbət nəticələr üç ildən tez olmayacaq. Hazırda məktəblər, rayonlar arasında yarışlar keçiririk - məqsəd həndbolu populyarlaşdırmaq və yeni istedadlar tapmaqdır. Bu prosesi dayandırmaq olmaz, əksinə, daha da inkişaf etdirmək lazımdır. Onda Mingəçevirdə olduğu kimi nəticələr olacaq. Cənub bölgəsində də iki-üç ilə nəticələr görünəcək. Mart ayında zonal turnirlər keçiriləcək. Əminəm ki, artıq orada yüksək liqada çıxış edən altı kişi klubumuza lazım ola biləcək uşaqlar tapılacaq. Yaxın vaxtlarda Yardımlıda da məktəblərarası turnir olacaq. Uşaq və gənclər həndbolunu inkişaf etdirməsək, böyüklər səviyyəsində nə üç ilə, nə də otuz ilə nəticə əldə etmək mümkün olmayacaq.
Vüqar Vüqarlı
