Tofiq Bəhramov adına Respublika Stadionu ilk dəqiqələrdən gurultulu, səs-küylü idi. 1998-ci il dünya çempionatının seçmə mərhələsinin ikinci oyununda qrup autsayderi Azərbaycan millisi Avro-1996-nın iştirakçısı İsveçrəni qəbul edirdi - bu matçda millimiz tarixində ilk rəsmi qələbəsini qazandı.
İdman.biz xəbər verir ki, 1:0 hesabı əbədi olaraq tarixdə qalacaq və 31 avqust günü futbolun taleləri döndərə biləcəyinin simvoluna çevriləcək.
Gecənin nöqtəsini 26-cı dəqiqədə bir an müəyyən etdi: Azərbaycanlı futbolçular kəskin və şaquli oynayırlar: kəsmə, sürətli üç nəfərlik hücum, Yunis Hüseynovun dəqiq ötürməsi… və Vidadi Rzayev topu tora daxil edir. Bu an sanki stadion partladı və tablo ilk dəfə tribunalardakı minlərlə insanın nə arzuladığını göstərdi.
Yeni baş məşqçi Rolf Frinqer və Sforzanın özəyi Türkyılmaz, Murat Yakının öndə getdiyi qonaq komanda təzyiqi artırsa da, meydan sahibləri müdafiəni saxlayırdı. Aleksandr Jidkov qapıda inamla idi, müdafiə xətti fədakarlıqla cərimə meydançasını qapayır, meydanın ortasında isə Kazbek Tuayevin yetirmələri rəqibin hücumlarını nizam-intizamla mənimsəyir, onların ayaq açmasına imkan vermirlər. İsveçrə kağız üzərində favorit kimi görünürdü, amma meydanda favorit yox idi.
Əsas dram 60-cı dəqiqədə baş verdi. Hakim Rışard Vyutsikin fitindən sonra meydan sahiblərinin qapısına penalti təyin edildi. Murat Yaxının zərbəsi topu qapı dirəyindən kənara apardı. Stadion nəfəs aldı, komandaya sanki qanad verildi... Sonralar futbolçular məhz bu epizodla bağlı fikirlərini dilə gətirərək bildirirdilər ki, hər kəs bu gün Azərbaycanın qələbəsini əlindən almağın mümkünsüzlüyünü anladı.
Qarşılaşmanın özünəməxsus az qala mistik məqamları da olur. Təxminən oyunun 20-ci dəqiqədəsində Azərbaycan Prezidenti, Ümummilli Lider Heydər Əliyev də stadionun tribunasında görünür. Altı dəqiqə sonra meydan sahibləri qol vurur - bu ritm, tribunanın bu enerjisi həmin axşamın əfsanəvi bir hissəsi olaraq qaldı.
Məşqçilər skamyası da oyunu əməliyyat kimi yaşadı. Tuayev oyunsonrası şərhlərdə həmin gün komandanın dürüstlüyündən və sürətindən danışıb, Hüseynov isə önə keçdikdən sonra hesabı saxlamağın nə qədər vacib olduğunu xatırladıb. Sonda Qurban Qurbanov meydana çıxdı - əvəzetmələrin təravəti və xarakteri çılğın finalı fasiləsiz başa vurmağa kömək etdi.
Statistikalar və protokol yalnız anın miqyasını vurğulayır: 15 000 tamaşaçı, rəqib kimi Avropa nəhəngi, Polşadan hakimlər briqadası və ən əsası Azərbaycan komandasının tarixi ilk rəsmi qələbəsi. FİFA reytinqində komanda dərhal 133-cü yerdən 121-ci yerə yüksəldi - simvolik, lakin layiqli bir pillə.
İsveçrə mətbuatında "yeni məşqçinin çətin debütü", "qaçırılan şanslar" və "hər şeyin bir zərbə ilə həll oluna biləcəyi matç" başlıqları ilə oyun haqlda yazılar dərc edildi. Azərbaycan həmin axşamı yeni inamın doğulması kimi gördü: bəli, qarşıda məğlubiyyətlər və inkişafa aparan uzun yol var idi, lakin 1996-cı il avqustun 31-i milli komandanın ilk dəfə həqiqətən qələbənin tamını daddığı və qitəni özü haqqında ciddi danışmağa vadar etdiyi gün idi.
Bu gün gözlərinizi yumub diqqətlə dinləsəniz, yenə də Bakı stadionunun səs-küyünü eşidə bilərsiniz - relyef, qürur və anlayışı qarışdıran səs: tarix məhz belə matçlarla başlayır.
Teymur Tuşiyev
İdman.biz
